25 Şubat 2011 Cuma

geveze kuş

Benim minik tavşanım çok geveze oldu :)) Yarın 10. ayını tamamlayacak. Anne olmak ne kadar yüce bir duygu; hergün şükrediyorum Allah'a beni oğlumla ödüllendirdiği için; bana hayatın en güzel hediyesidir oğlum. Bunu her gün içimde o kadar derin bir şekilde hissediyorum ki; gözlerim doluyor şimdi olduğu gibi. Bazen onu hak etmediğimi düşünüyorum; karışık duygular.
Sevgisini gösteriş şekli süper; durup sarılıyor sıkıca ve ağzını kocaman açıp yüzüme yapıştırıyor :)
Gün geçtikçe babasına ve bana daha çok bağlanıyor, biz de ona tabi ki...

En güzeli de çıkardığı sesler; şarkı söylerken kendisi de eşlik ediyor mesela; makamı tutturamasa da gayet başarılı :)) "babababa" "anne" "dedede" "tatata" "bbu" söyleyebildiği kelimelerin birkaçı :)) anlamsız sesler de çıkarıyor; tabi ki kendine göre bir dili var biz anlamoyoruz sadece...

2 yorum:

  1. Maşaallah, konuşmaya da başlamış demek kerata. Hak etmemek ne deek, bu saçma düşünce nerden girdi kafana?

    YanıtlaSil
  2. Darısı senin bıcırıkların başına ferulagocuğum. Bahsettiğim de karamsar bir his değil; ama böyle düşündüğüm oluyor.

    YanıtlaSil