2011

Yarın 2010'un son günü. Güzel anılarla gidiyor 2010, ama son ayı benim için zor geçti ne yalan söyleyeyim. Biraz yoruldum herhalde, bugüne kadar kendimi iyi bile hissetmiyordum ama bugün umutluyum artık; yeni yılın heyecanı sardı... Umarım 2010'daki güzellikler katlanır 2011'de..
Canım oğlumu elime aldım en başta, bu 2010'u sevmem için en büyük sebep.. Başka güzel şeyler de oldu ama malesef içimi burkan olaylar da olmadı değil.. Bu gece kötü şeylerin hepsini zihnimden ve evimden dışarı gönderiyorum, yarın yeni yılı tertemiz bir zihin ile karşılamak istiyorum...
Kocam da Erzurum'dan geliyor, oğluşum kollarımda olacak daha ne isterim.. :)) 2011 bize uğur getir, mutluluk ve huzur...

Atıştırmalıklar! :)

Oğlum artık 8 aylık, yemek konusunda bayağı gelişme gösterdi. Mesela yumurtaya 1 lokmayla başlamışken bugün tam bir sarıyı afiyetle hüpletiyor..

Ne versem yiyor oğluşum; bazen yediği şeyin tadı hoşuna gitmeyebiliyor; böyle durumlarda hemen yoğurt ekliyorum; oğlum yoğurt hastası ve yoğurdu eklediğim herşeyi afiyetle yiyor :)) Onu kandırıyor gibi oluyorum ama çare yok..

Atıştırmalıklara gelinceeee... Evde bir başımıza otururken benim yavrucuğum tek başına kalmayı sevmiyor, yanımda anakucağında en fazla 5 dakika durabiliyor. Bugün ona yemek yaparken dişlemesi için önce patates, sonra pırasa ve son olarak da pazı sapı verdim, pazı sapına bayıldı :))Tırtıklı olduğu için kaşınan diş etlerini rahatlatmış ve ezdikçe ağzına suyu ile gelen tat da hoşuna gitmiş olacak :))
Atıştırmalıkları zenginleştirmeye devam..