30 Aralık 2010 Perşembe

2011

Yarın 2010'un son günü. Güzel anılarla gidiyor 2010, ama son ayı benim için zor geçti ne yalan söyleyeyim. Biraz yoruldum herhalde, bugüne kadar kendimi iyi bile hissetmiyordum ama bugün umutluyum artık; yeni yılın heyecanı sardı... Umarım 2010'daki güzellikler katlanır 2011'de..
Canım oğlumu elime aldım en başta, bu 2010'u sevmem için en büyük sebep.. Başka güzel şeyler de oldu ama malesef içimi burkan olaylar da olmadı değil.. Bu gece kötü şeylerin hepsini zihnimden ve evimden dışarı gönderiyorum, yarın yeni yılı tertemiz bir zihin ile karşılamak istiyorum...
Kocam da Erzurum'dan geliyor, oğluşum kollarımda olacak daha ne isterim.. :)) 2011 bize uğur getir, mutluluk ve huzur...

24 Aralık 2010 Cuma

Atıştırmalıklar! :)

Oğlum artık 8 aylık, yemek konusunda bayağı gelişme gösterdi. Mesela yumurtaya 1 lokmayla başlamışken bugün tam bir sarıyı afiyetle hüpletiyor..

Ne versem yiyor oğluşum; bazen yediği şeyin tadı hoşuna gitmeyebiliyor; böyle durumlarda hemen yoğurt ekliyorum; oğlum yoğurt hastası ve yoğurdu eklediğim herşeyi afiyetle yiyor :)) Onu kandırıyor gibi oluyorum ama çare yok..

Atıştırmalıklara gelinceeee... Evde bir başımıza otururken benim yavrucuğum tek başına kalmayı sevmiyor, yanımda anakucağında en fazla 5 dakika durabiliyor. Bugün ona yemek yaparken dişlemesi için önce patates, sonra pırasa ve son olarak da pazı sapı verdim, pazı sapına bayıldı :))Tırtıklı olduğu için kaşınan diş etlerini rahatlatmış ve ezdikçe ağzına suyu ile gelen tat da hoşuna gitmiş olacak :))
Atıştırmalıkları zenginleştirmeye devam..

28 Kasım 2010 Pazar

Yine uzun bir ara!!

Sevgili günlük,
Yine sana ve bebeğime ihanet ettim! Bebeğimin bir sürü ilk'i maalesef hafızamdan silindi bile! Artık daha çok özen göstermeye çalışacağım.
Neler oldu bu arada neler, şimdi hepsini yazamayacağım ama aklımda olan en önemli şey: Oğlum bugün ıspanak yedi :)) sevmeyecek diye çok kokuyordum ama korktuğum başıma gelmedi..
Umarım tüm yiyecekleri böyle afiyetle yer..
Unutmadan bunu not etmek istedim, arkası yarın ;))

11 Ekim 2010 Pazartesi

Uzun zaman sonra merhaba sevgili günlük :)

Bende ADD (Attention Deficit Hyperactivity Disorder/Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu)var ve bu yüzden düzenli yaptığım bir tek iş bile gösteremem maalesef. Bununla gurur duymuyorum; düzeltmek istiyorum ama olmuyor belki de kapasitemi daha fazla zorlamalıyım. Zira hayat bu şekilde çok zor...
Oğlumda ne gelişmeler oldu neler yazmadığım bu süre içerisinde.. Büyüdü bi kere :)) kahkahalar atıyor artık:)) müthiş birşey hele son 2-3 haftadır gülücükleri daha da anlamlı..
Kabızlık problemini başka bir başlık altında yazmak istiyorum.. Çözme yolunda ilerliyoruz..

Bu arada evim dandini, ben dandini.. Çok fena dağılmış haldeyim.. Neyse ki oğlum var bana mutluluk veren..

28 Ağustos 2010 Cumartesi

Çok Önemli!!

Kozmetik ürünlerde ve özellikle bebek kozmetik ürünlerinde maalesef çokça rastlanan ama zararlı etkileri olan bazı maddeleri bu linkte görebilirsiniz (http://www.grapevinehealth.co.uk/harmful.html); bu maddeleri içeren ürünleri kullanmaktan mümkün olduğunca kaçınmak lazım ama maalesef hemen tüm ürünlerde birinden biri bulunuyor. Allah yardımcımız olsun!

Yıkanma Macerası

Öncelikle bebeğim artık 4 aylık; zaman nasıl da geçiyor daha dün gibi doğduğu zamanlar. Dokunmaya kıyamazken, cesaret edemezken şimdi yiyorum kendisini :)). Oğlumu ilk kez 20 günlükken çoook yakın bir arkadaşımla sonralarda ise kocacımla yıkamıştık. Bu haftadan itibaren tek başıma yıkamaya başladım; neden mi tek başıma, babamızın tayini çıktı maalesef ve iş başa düştü. Neyse, ilk yıkamamda erkek kardeşim de gözlemci olarak yanımdaydı ola ki bir aksilik çıkarsa diye. Yüzüstü yıkarken pek yerinde durmaması ve en son bitimde havlusuna sarma aşamaları haricinde gayet kolaydı yıkamak. 2. yıkamamda tek başımaydım ama aynı problemlerle karşılaştım; yıkamama engel değil ama daha rahat olabilir diye düşünüyorum.

2 gün önce yeni doğum yapan bir arkadaşıma gittim, kızı oldu onun adı da Defne; 3 haftalık kendisi, maşallah doğduğu zaman göre bayağı toparlamıştı hatta o kadar ki yüzü 2 yanaktan ibaretti diyebilirim :)). Bizim Deniz ilk zamanlarında bayağı zayıftı, neyse ki sonradan toparladı minnak oğlum :). Bebeği yıkadıkları leğeni gördüm oradayken ve fark ettim ki benim kullandığım yıkama filesi darmış; leğenin tümünü kaplamıyor benimki ama ben bunların standart olduğunu sanıyordum. Onlarınki leğenin neredeyse tümünü kaplıyor ve benim gibi bebeğini tek başına yıkayan birisi için kesinlikle ideal. Bu yüzden hemen almaya karar verdim hatta birazdan ya da yarın sabahtan internetten satın alacağım :). Bulunca resimlerini de yayınlamayı düşünüyorum ki fark iyice anlaşılsın.

25 Ağustos 2010 Çarşamba

Bugün bir başka güzel gün :)

Oğlumun yaklaşık 1 aydır kabızlık problemi varDI. Normalde hergün bikaç kere kakasını yapan bebek bir anda 5, 4, 6 günde bir yapmaya başlamıştı ve bu hep böyle devam etti. Bu durum normal olabilirmiş bebeklerde ama benimki öyle sıkıntı çekiyordu ki anlatamam. Tabi ben de çok üzülüyordum haline. En son 3 gün önce fitil kullanmak zorunda kalmıştık ama ondan beri 3 gündür arka arkaya kakasını yapıyor. Ne kadar mutlu olduğumu anlatamam, tarifsiz.. Bu kadar basit bir olayın gözümde böylesine değerleneceğini düşünemezdim.

Gelelim sebeplerine: yazdığım gibi bebeklerde birkaç günde bir çıkarma durumu olabilirmiş hatta 1 haftaya kadar beklenebiliyormuş. Oğlumun çektiği sıkıntılardan sonra bana pek normal gelmedi ya! Sanırım çok sıcaklardan ötürü fazla su kaybetti ve bu durumun normale dönmesi uzun sürdü. Bir de benim yemek yeme şeklimin de önemi var hatta ilk yazdığımdan daha önemli; çünkü özellikle son bir haftadır yediklerime çok dikkat ediyorum: sulu yemekler, bol su (zaten çok içiyordum daha da arttırdım -5 l civarı-), meyve ve kuru kayısı.. Haa bir de emzirme sıklığını arttırdım, o da etkiledi diye düşünüyorum. Bir ilave daha; günde 1-2 kere 1 çay kaşığı zeytinyağı veriyorum; sanırım bunun da katkısı oldu (doktorumuza sorduk, eğer işe yarıyorsa zeytinyağı verebileceğimizi söyledi). Şu 3 günlük süreçten sonra yeme-içme olayına aynı şekilde devam edeceğim; umarım tekrar nüksetmez...

24 Ağustos 2010 Salı

Didim'de 1 hafta

Geçen haftayı Didim'de geçirdik; bebeğim ilk kez denize girdi. "Deniz" "deniz"le tanıştı :))
Çok heyecanlıydım ben; oğlum da çok sevdi denizi.. Umarım önümüzdeki sene de aynı şekilde sever oğluşum. Ben ne yaptım derseniz günde 1 ya da 2 kere yüzdüm. 2 yıldır denize girmiyordum, çok özlemişim anlayacağınız.. Biraz da dinlenme fırsatı buldum. Eğlence kısmı biraz eksikti, onu da önümüzdeki sene tamamlarız artık...

Bugün Çok Güzel Bir Gün

Bugün çok mutluyum, oğlumla ilk kez kafede başbaşa oturduk. Denizim uyusa da (ki bana yaradı bu durum) varlığı yeterdi tabi ki... tabi buna vesile olan sevgili erkek kardeşimi de unutmamak gerekir, müteşekkirim ona :))

P.S. Bugün fark ettim kioğlum büyüyor ve ben onunla ilgili çoğu şeyi kaydedemiyorum; çok üzüldüm ve blogumu bu amaç için kullanmaya karar verdim.. :))

26 Haziran 2010 Cumartesi

I'm back :))

Vee bebeğim dünyaya geldi.. Üzerinden tamm iki ay geçti.. Koşturmaca telaş alışma süreci; biraz yorucu ama daha çok keyifli hem de çooook keyifli..
Duygularımı anlatmaya imkan yok! Anne olan anlar derler ya eskiden çok saçma gelirdi ama anne olunca anladım çok doğru bir deyişmiş kendisi.. Duygularım içimden taşıyor Deniz'e baktıkça; onu içime alasım geliyor (sanki nereden çıktıysa :) )..
Deniz ağlıyor, bugünlük burda kesmek zorundayım..

9 Nisan 2010 Cuma

Bugünlerde..

Tam 1 ay kaldı yavruma kavuşmama :)); gerçi teorikte öyle aslında ne zaman isterse o zaman gelecek.. Heyecan, kaygı, mutluluk, telaş hepsi bir arada. İzin almadan önce bitmesi gereken işlerin verdiği sıkıntı da ayrı bir dert malesef..
Tatlı telaşlar diyorum ben bunlara hem ne demişlerrr; Zahmet nimet içindir... :))

18 Şubat 2010 Perşembe

Ağırlaştım galiba!!

Karnımdaki pıtırcık artık çoook hareketli :)) tekmeler atıyor annesine.. Ve ağırlaştı tabiii, onunla beraber ben de... Artık hareketlerim daha kısıtlı; bazen sıkılıyorum bu duruma değiştirmek istiyorum ama zorlarsam daha kötü oluyor, sanırım bu duruma alışmam gerekecek zira 2.5 ay daha birlikteyiz.. :))

12 Şubat 2010 Cuma

Aylar sonra dönüş..

Bi başlangıç yapayım dedim, yine erteledim. Başlayacağım ama eminim...
Yazmak zor ama yaaa..
Hayatımdaki büyük değişimle başlamak en iyisi: bebişim yolda :)) Mayısta yüzyüze görüşeceğiz inşallah.. Şimdilik bi karın mesafesinde :)