Pardon!

Selam sevgili blog, Arayı uzatmamayı başladım, süperim... :))) Bugün oğlumu uyutmak için odasına gittik, yatağa uzanırken çarpıştık ve ben istem dışı "ahh" dedim; oğlum bana dönüp "Pardon!" dedi; bastım kahkahayı, ilk kez pardon dediğini duydum ve güzel olan bunu doğru yerde kullanması, çok tatlı bu minikler çoook... Canım oğlum benim... çok seviyorum onu..

Yine yeni yeniden...

Sevgili Blog, Benim kadar nankörüne az rastlanır. Bu blogu açmaktaki niyetim oğlumla ilgili hatıraları kalıcı kılmaktı; gel gör ki düzenli işler konusunda takık olan ben bu işe de o gözle baktım ve düzenli yazmayıp oğlumun sayamayacağım kadar çok ilklerini unuttum, not almadım, blogumda da paylaşmadım, üzgünüm. :(( Amaaaaa bu sefer eskisi gibi olmayacak!!! EVEETTT gelelim yokluğumda oğlumdaki değişikliklere ve gelişmelere... Artık konuşkan, sevincini, üzüntüsünü, heyecanını, mutluluğunu ve derdini anlatabilen dünyalar tatlısı bir oğlum var :)) 25 aylık oldu... Zaman o kadar hızlı geçiyor ki... Bu aralar tuvalet eğitimi en güncel konu aile içinde; oğluma bir adaptör aldım, önce oturmak istemedi, sonra oturma odasında üzerine oturup provalar yaptı ki bunlar son 3 aylık periyotta gerçekleşti. Daha sonra üzeri giyinik halde, tuvaletin üzerine adaptörü yerleştirdik ve üzerine oturdu; her seferinde bir sonraki aşamayı isteyip istemediğini soruyordum tabiki, örneğin son anlattığım aşamada "bezini çıkarıp oturmak ister misin?" diye soruyordum, hep hayır yanıtını alıyordum taaaa ki geçtiğimiz perşembe gününe kadar; altını değiştiriken bezini takma istemedi ben de o zaman tuvalette oturalım da çişini orada yap dedim ve "olur" dedi :)) oturdu da bu müthiş bir gelişme -hayır yanında anne korkuyorum diyordu ama bu sefer olmadı- birşey yaptı mı hayır ama 5 dk kadar oturdu, sanırım mutlu sona yaklaşıyoruz çok mutluyum :)) Bloga yazmadığım bu uzuuun arada oğlum ile ilgili anılarımı yazmaya devam edeceğim; tarihleri net anımsamasam da neler olduğunu yazmak da kalıcı ve ileride oğluma anlatacak şeyleri hatırlama açısından iyi olacak diye düşünüyorum. Mutlu oldum :))

benim oğlum yürüyor :))

evet sevgili blogum, oğlum yürüyor :) yaklaşık 1 aydır adım atmaya başlamıştı, son 2 haftadır 6-7 adım ve hatta bazen daha fazlasını da atıyor. Yürümekle kalsa iyi gevezelik de yapıyor :) bazı kelimeleri söylerken -baba, dede, mama, su, çiçek gibi- bazen de söylediğimiz kelimeleri tekrar etmeye çalışıyor ya da benzer sesler çıkarıyor. Papağan modunda yani! Bir de Kendi dilinde konuşması var ki o süper!! mümkün olduğunca kameraya almaya çalışıyorum.
önümüzdeki hafta salı günü de 1 yaşını dolduracak. Zaman nasıl da geçiyor, daha dün gibiydi doğumu...

İlk kelimeler

Oğluşum ilk kelimelerini söylemeye başladı. Aslına bakarsan sevgili blog ilk kelime çıkalı bayağı bir zaman geçti ama ben ancak yazabiliyorum.
Hangi kelimeyi söylersek ona yakın sesler çıkarıyor :).
Dün "çiçek" dedim kendisi de çiçi tarzı bişey söyledi; ben söyledikçe arkamdan tekrarladı; çok tatlı oluyor o hali :)
Bir de "şşşt" diye seslenmeyi öğrettim ki onu da sırıtıp söylüyor :)
Anne bilinçsiz de olsa çıkıyor, dede, tete, tata, BU çıkardığımız sesler arasında.
Daha önce "Baba" diyordu ama son zamanlarda hangi kelimeyi söylesem tekrar etmeye çalışıyor babaya gelince susuyor. Nedenini anlayamadım; bu hafta babası gelecek, gelmeden söylesin istiyordum ama olmayacak gibi.
Elimizde bir hamur; biz hangi şekli versek ona bürünüyor, umarım -mümkün olduğunca- en güzel şekli almasını sağlayabiliriz...

geveze kuş

Benim minik tavşanım çok geveze oldu :)) Yarın 10. ayını tamamlayacak. Anne olmak ne kadar yüce bir duygu; hergün şükrediyorum Allah'a beni oğlumla ödüllendirdiği için; bana hayatın en güzel hediyesidir oğlum. Bunu her gün içimde o kadar derin bir şekilde hissediyorum ki; gözlerim doluyor şimdi olduğu gibi. Bazen onu hak etmediğimi düşünüyorum; karışık duygular.
Sevgisini gösteriş şekli süper; durup sarılıyor sıkıca ve ağzını kocaman açıp yüzüme yapıştırıyor :)
Gün geçtikçe babasına ve bana daha çok bağlanıyor, biz de ona tabi ki...

En güzeli de çıkardığı sesler; şarkı söylerken kendisi de eşlik ediyor mesela; makamı tutturamasa da gayet başarılı :)) "babababa" "anne" "dedede" "tatata" "bbu" söyleyebildiği kelimelerin birkaçı :)) anlamsız sesler de çıkarıyor; tabi ki kendine göre bir dili var biz anlamoyoruz sadece...

Makarna canavarı :))

Oğlum bugün ilk kez makarna yedi ve sanırım beğendi :)) Yeni birşey tadarken ki hali çok tatlı oluyor. Lokma ağzına ilk girdiğinde garipçe büzülüyor ağzı önce sonra beğenirse devam...

Pirinçler göründü :)

Eveeeettt oğlumun dişleri sonunda göründü :). Geçtiğimiz hafta 25 Ocak salı günü dişleri çıktı mı diye kontrol ettiğimde elime bi sertlik geldi sanki ama tam olarak anlayamadım. 26'sında, oğlum 9. ayını tamamladığı gün bir baktım kiiii elime sert ama diş olduğu net bişey değdi. Çok sevindim ve son 10 günlük sıkıntılarının sebebini de çözmüş oldum.
Bardaktan su içerken dişine çarptığı an; inanılmaz bir mutluluk doğuyor içime...

Mucize doğumla başlıyor; ötesi yok sanıyorsunuz ama -doğumla aynı büyüklükte olmasa da- her yeni gelişmeyle devam ediyor..

Ben de buna şahit olmaktan ötürü her gün şükrediyorum...